De lente is er

Het hing al even in de lucht, maar vandaag is het toch een tikkeltje duidelijker: de lente is er.
De zon schijnt probleemloos door een wattige wolkendeken en beroert met zachte warmte het nog vochtige gras. Zodra die eerste zonnestralen doorbreken, stoppen de tortelduiven met eten: ze doffen hun veertjes op, trekken hun kopjes wat in en genieten. Met vier zitten ze op de voedertafel, met twee in het grote paalhuis en met een stuk of vijf op de grond. Een quasi stilleven, idyllisch en vredig.

De koolmezen tetteren erop los, en bakenen hun gebieden af, net zoals de merels die in agressieve, zwartvederige spiralen en kijvend opvliegen, en kibbelende vinken die als pijlen uit een boog achter elkaar aan schieten. De huismussen zitten keuvelend naast elkaar op de haag, van links naar rechts kijkend, in het gouden licht van de lentezon.

De afgelopen paar weken zijn manlief en ik druk in de weer geweest met het klaarmaken van de tuin. Veel planten zijn kapotgevroren en die hebben we weggegooid. Onkruid hebben we al zoveel mogelijk weggehaald, maar met een tuin van praktisch 20m bij 20m en dan nog een voortuin, en een aanzienlijk los stuk naast de garage, is dat nog niet zo'n vanzelfsprekendheid. Maar het doet deugd te zien dat de tuin er daardoor wel een stuk frisser begint uit te zien. De bollen komen op, met hernieuwd enthousiasme, na die vreselijke vriesperiode waarin al het ontluikende groen simpelweg doodvroor. In fraaie groepen komen Keizerskroon (de grote broer van de kievitsbloem) en allium op, met daartussen krokusjes, winterakonietjes en blauwe druifjes. Maar waar ik het meest naar uitkijk, zijn de verschillende soorten narcissen en tulpen die ik ingeplant heb.

Eind februari al kon ik me niet meer inhouden en zaaide ik bloemen en groenten voor: twee tuintafels, eentje in het bureau en eentje op de slaapkamer staan vol kleine en middelgrote potten waarin zaadjes ontkiemen en zelfs fraai opgeschoten zijn. Ik heb dit jaar naast zinnia's (waarvan er al eentje sneuvelde doordat Lapje, onze schildpadkat, zo lomp was bovenop die potjes te springen) vooral cosmos gezaaid. Mede door het interessante programma op de BBC, over Bees, Butterflies and Blooms, waarin de nadruk op insectenlokkende bloemen wordt gelegd. Cosmos is er in vele soorten en maten, en vorig jaar hadden we er ook een aantal van staan. Ik ben dus meer dan benieuwd hoe onze tuin en haar kleine bezoekers er dit jaar wel bij zullen varen. Het eerste citroenvlindertje mochten we vorige maand toch al verwelkomen - en dat zonder cosmos, maar wel met primula en beschermende klimop.