Anders kijken

Mijn nachtkastje ligt vol boeken, erop en erin, maar er liggen standaard ook een aantal Flow-magazines. Laat ik daar af en toe eens in terugbladeren, en bladwijzers ontdekken die ik er ooit in stopte, bij interessante artikels waarvoor ik op dat moment geen tijd (of zin) had. Vandaag stuitte ik op een bladwijzer in de eerste Flow van dit jaar: "Bekijk het eens anders", en hoe je op een vrij eenvoudige manier jezelf kunt leren veel minder negatief (en veroordelend) naar de wereld om je heen te kijken.

Want er zit wel wat in: als het regent, denk ik ook vaak "damn", en als de katten rond mijn benen draaien terwijl ik snel naar de keuken wil omdat de kookwekker gegaan is, roep ik ook wel eens iets wat niet zo mooi is. Terwijl het veel fijner en rustiger zou zijn om de zaak even anders te bekijken: regen kan ook erg mooi zijn om naar te kijken, en toegegeven, ook koud om doorheen te fietsen, maar het kan ook tien keer slechter (het had sneeuw kunnen zijn) en bij thuiskomst kan je een lekker hete douche nemen (heerlijk lang, misschien met Lush, hihi). En wat die katten betreft: het heeft ook wel een zekere charme dat ze achtjes rond je benen draaien, juist omdat het zo typisch kat is om dat te doen op een moment dat het niet uitkomt. Dat de broccoli dan wat langer geborreld heeft, tja... dan prak je er een pureetje van. Toch?

Klinkt allemaal heel eenvoudig, maar het omkeren van je denkwijze is nog niet zo vanzelfsprekend. Ik ben wat soepeler geworden sinds ik moeder werd, meer bepaald dat ik toch wat sneller loslaat wat minder belangrijk is (zeg maar, een verf-smos-partij van Rune) en meer aandacht geef aan wat echt telt (Rune die uitglijdt over de verf en zich bezeert). 
En toch betrap ik mezelf er ondanks alles op dat in momenten van stress het omkeer-denken veel minder vanzelf gaat. Ik zal er toch bewuster mee moeten omgaan en zien wat het uiteindelijke resultaat is - wat meer mindful in het moment van denken proberen staan.

Oefening van de dag: blij en fruitig blijven terwijl Rune om me heen draait en ik zo graag wil schrijven. Omkeerdenken: wat fijn is het toch dat hij bij mij wil zijn (ook al is het om te proberen tokkelen op het toetsenbord en mij van mijn stoel te werken omdat-ie zelf zo graag rondjes draait op dat ding...) *grijns*