Kleine draken en waterplassen

Soms is hij net een jonge hond.

Kleine draak in het bos

Geen waterplas is veilig voor hem. Niet zelden tot geringe frustratie van de juf - want zich inhouden tot aan het eind van de dag lukt natuurlijk niet. Nee, plassen stampen moet 's ochtends vroeg al gebeuren, wellicht nog voor de bel gaat. En hij dus met natte broek, sokken en schoenen om 8u45 de klas ingaat, turnt, speelt, in de kring vertelt en luistert.
Dan komt hij helemaal vrolijk thuis en is het kleren afstropen, schoenen vol krantenpapier, en lekker droge warme kleren aan.


O, wat ben je weer nat! Heb je weer in de plassen gesprongen?
*knikt heftig* Ik heb ook geturnd,
Met natte kleren?
*knikt weer* Ja, met natte kleren.
Heb je het dan niet koud gehad?
- Nee hoor, ik had het niet koud.
En hebben ze geen reservekleren op school?
- Juf wist het niet.
O. Ze wist het niet. Ze had het niet door? Je weet toch dat je niet in de plassen mag springen?
- Ja, weet ik. Maar juf zag het niet.
Dat maakt niet uit. En je jas, hoe komt die zo vuil?
- Omdat wij, hè, wij hebben met slijk gespeeld. Jozef, Ulryke en ik.
Met slijk? Ieeeuwwww.
*brede grijns*

Zo dus...