Het heeft wel iets, zelf brood bakken. Lekker met je vingers in de prut dat onder dat stevige kneden een stevige massa wordt, het rijzen - whoa mama, kijk! Het is al gegroeid! - en dan die geur van bakkend brood die heel je huis vult.
Ik heb me voorgenomen om wat vaker zelf te bakken. Ik bakte al vaak cakes en koekjes, waagde me weleens aan een heuse taart - de Mississippi Vlaai is memorabel - en draaide menig chocomousse ineen. Maar brood is toch iets anders. Bijzonder. Misschien door het deeg dat zo anders is dan van cake en koekjes. Stretchy. Flexibel. Voor het chocoladebrood vandaag draaide ik een vlecht van een stuk deeg. Ik heb dat Paul Hollywood op de Beeb zo vaak zien doen; nu kon ik - eindelijk - ook.
Kleine man hielp met het invetten van de vormen en de schaal. Lekker boteren met de kwast. Daarna mocht hij de folie goed vastzetten en de brooddegen wegzetten om te rijzen. Lekker stoer!
Het chocobrood staat nu samen met het Winter Kasteel Brood af te koelen met de rest van de brioches (we aten er drie en zaten bomvol - warm brood he ...)
Ik hoop dat het snel afgekoeld is. Dat chocobrood vooral. Moet megalekker zijn. Ik ruik er af en toe aan. Prik mijn vinger erin. Hmm. Chocolaaaaa. Njam ... njamnjamnjam!
