De drama's blijven
zich voltrekken. Na de ontdekking van drie dode koolmeeskuikens bleken we met
twee verstoorde merelnesten te zitten. Wie of wat verantwoordelijk is, blijft een mysterie, al hebben we natuurlijk zo onze vermoedens.
Het ene nest was al verlaten, de twee
eitjes die er nog in lagen, waren al koud. Een derde bleek tussen de takken van
de struik te zitten, eigeel lekkend.
Enkele dagen later
vond ik tot mijn grote schok twee ongeboren merelkuikens op het gras!
Omringd door hun eierschalen, en op een meter van elkaar. Het kon niet anders
of deze kwamen uit het nest in onze klimophaag, die onze tuin van de directe
buren scheidt. In mijn impulsiviteit ging ik dat gelijk checken, waardoor ik
mama merel heftig deed schrikken - ze zat nog op haar nest, waar slechts 1
eitje meer inzat. Het duurde echter heel lang voor zij terugkeerde, en een dag
later kwam ze helemaal niet meer.
We hebben ons suf
gepiekerd over wat het is dat deze nesten zo brutaal geplunderd heeft. Onze
eerste gedachte: ratten. Die hebben we hier, in het half-rurale gebied waar we
wonen, sowieso. Maar zouden die dan niet opeten wat ze roven? Laatst was hier ook een Vlaamse gaai die onder veel gekrijt van zowel mussen als merels weggejaagd is, en later ook nog eens door een kauw verdreven werd uit de boom waar hij zijn toevlucht had gezocht. Maar gaaien gaan toch niet in de (ochtend)schemering op jacht? Natuurlijk kan het ook een doodgewone kat zijn, maar veel komen die niet meer in onze tuin en onze eigen katten hebben al huisarrest sinds het broedseizoen begon...
Hoe dan ook, de
merel is verkast naar de buren - vermoedelijk. Sinds gisteren is daar een
bouwproject aan de gang in het enige kleine boompje dat ze in de tuin hebben
staan.
En in onze tuin is
het een samenkomen van spreeuwenkuikens, mussenkuikens en merelkuikens -
terwijl de koolmeesouders nog altijd aan het voeren zijn, en ik maar zit te
wachten tot die kuikens daar eindelijk eens tevoorschijn willen komen. Het
blijft altijd spannend, zo'n tuin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten